ميرزابابا مطهري نژاد* - آذر، ياـد آور آتـش تكرار مرگ، سپيدار ستبر بوستان ارتباطات و روزنامهنگاري اين مرز و بوم را به زانو نشاند و حسرت ديدار سايه حضورش بس گران، بر دل اهالي ارتباطات و روزنامهنگاري آوار شد. از روز 30 ارديبهشت 92 كه به بهانه شركت در مراسم رونمايي از«سرديس» استاد و ديدن چهره اميدبخشش، با شوق و ذوق به فرهنگسراي رسانه رفتم و در آنجا اعلام شد كه به علت نامساعد بودن شرايط جسمي ايشان، اين مراسم بدون حضورشان برگزار ميشود، تا روزي كه خبر تكاندهنده به اغما رفتن ايشان را شنيدم، و تا امروز (پنجشنبه 14 آذر 92) كه خبر تاسف بار هجرت بزرگ تن تناور شجره طيبه علم و اخلاق، پروفسور كاظم معتمدنژاد را دريافت كردم، آرام و قرار از سرزمين وجودم رخت
بر بسته است و همچون ديگر علاقهمندان و ارادتمندان استاد احساس نگرانكننده نبودنش سخت آزارم ميدهد، ماندهام كه چگونه صعوبت هجر يار ديرين خانواده بزرگ ارتباطات و روزنامهنگاري كه هماره در گوهره صدف جان، شوق جانان را پرورده بود و با آميزهيي از كرامت و آگاهي، در انديشه اعتلا و عظمت ارتباطات، همت خود را صفت خويش ساخته بود، بر خود هموار كنم.
كسوت استادي دانشگاه و كرسي تربيت دانشجويان اين مرز و بوم، به نحوي بارز، برازنده وي و مبين حضور او در تمام رويدادهاي ارتباطي و طلايهدار نمايندگي جامعه ارتباطات كشور، اعم از روزنامهنگاري، رسانهاي، روابط عمومي، در مجامع علمي داخلي و بينالمللي بود.
بنا به درك حساسيت كار ارتباطي، همواره با آگاهي از جديدترين نظريات و واقعيات اين عرصه در جهان، لحظهيي را بيانديشه يادگيري و ياددهي سپري نكرد، كه شرح تلاشهاي مدبرانه او در اين وادي به زماني بيشتر و فرصت فارغتر نياز دارد و در اين موضع و موقع نميتوان به حق مطلب را ادا كرد.
نگارنده افتخار همراهي و شاگردي استاد در تاسيس مركز پژوهشهاي ارتباطات را در سالهاي 73 تا 75 داشت. چون استاد علاوه بر موقعيتهاي متعدد علمي و پژوهشي در داخل و خارج از كشور، عنوان مشاور حقوقي اتحاديه بينالمللي ارتباطات راه دور را نيز داشتند، بر آن شديم تا با هدايتهاي ايشان، اين مركز را تاسيس كنيم. استاد اصرار داشتند با حوصله و تامل ديدگاههاي تمام دست اندركاران شنيده شود، و چنين شد. در نشستهايي كه دكتر معتمدنژاد حضور داشت، همه بايد ديده ميشدند و با چه دقتي نظر همه را ميشنيد و متواضعانه نظرات را تجميع ميكرد.
چه مايه خردوران اين خطه كه در علوم مختلف سر آمد بودند و دست بازيگران زر و زور و تزوير، آنان را، و يادشان را، در خاكستر خموش گمنامي، مدفون كرد، تا فرهنگ علم و عالم، عزت و شرف نيابد.
چه بسا استعدادهاي درخشان اين مرز و بوم كه در گذر زمان مقهور ناملايمات زندگي شدند و يادي هم از ايشان بر جاي نماند. و چه بسيارند انديشمندان و مايه وران دانش كه بازيچه بازي سياستها شدند. و البته بسيارند دانشمنداني كه منشأ اثرات عالي علمي بودهاند، اما كدام يك اينچنين همانند دكتر كاظم معتمدنژاد از كوران حوادث سرفراز بيرون آمده و همراه ملت خود قله افتخار و عزت را نشانه گرفتهاند؟
بي مداهنه، به ضرس قاطع، تاريخ، آينده ارتباطات و روزنامهنگاري ايران را مرهون خدمات ارزنده دكتر كاظم معتمدنژاد خواهد دانست و در برابر فروتني و تواضع عالمانه او سر ارادت فرو خواهد كرد.
اگرچه عالم بودن، بزرگي است، اما نمونه و اسوه شدن چيز ديگري است. اين موهبتي است كه خداوند، هر كسي را نميبخشد، مگر آنكه با رفتار صادقانه و اهتمام خالصانه مورد لطف و عنايت خداوند قرار گرفته باشد.
تاريخ با تحول معني مييابد و بارزترين و باشكوهترين وجه آن نيز تحول تكامل انسان است. هويت انسان در حركتها و قدمهاي كوتاه و بلندي است كه بر ميدارد. منحني سير تحول و قدمهاي برداشتهشده پروفسور كاظم معتمدنژاد، تاريخ حركت پرپيچوتاب ارتباطات و روزنامهنگاري را در اين مرزوبوم رقم زده است.
غم فقدان اندوهناك اين استاد فرهيخته و پرتوان، بر دل داغدار اهالي ارتباطات و خانواده داغدارش لانه كرده است و حسرت ديدار و همنشيني با طراوتش داغ دلهامان شده است
همراه با خانواده بزرگ ارتباطات و مطبوعات به سوگ مينشينيم و اين ضايعه دردناك را به همگان به ويژه اساتيد و برجستگان ارتباطات، دانشجويان، خانواده روابط عمومي و انجمنهاي حرفهيي، و خانواده عزيزش صميمانه تسليت ميگوييم. به قول كسرايي:
خواب ميبينم كه دماوند گران از ميان رفته است
كوه ورجاوند پيروزي
كوه پيشاني بلند آسمان آهنگ
از ميان رفته است. تهران 15 آذر 1392
* عضو موسس و هياتمديره انجمن روابط عمومي ايران
منبع: روزنامه اعتماد