علی‌اکبر فرهنگی - پیش از پیروزی انقلاب اسلامی در دانشکده رادیوتلویزیون آن سال‌ها، به واسطه کارهای پژوهشی با «مرحوم دکتر مجید تهرانیان» آشنا شدم. البته دوست مشترکی هم به نام مرحوم دکتر علی اسدی داشتیم و این هم مزیدی بود بر دوستیمان در آن روزها؛ بعدها البته این دوستی بیشتر شد و به یک دوستی ماندگار بدل شد...

با وجود این‌که مجید تهرانیان چه در ایران و چه در ایالات متحده آمریکا در حوزه رسانه و ارتباطات خیلی خوب تحصیل کرد و آثار شایان توجه و اصیلی را هم عرضه داشت، اما شاخص‌ترین کار ایشان را می‌توان بحث «ارتباطات و توسعه» دانست که تا زمان مطرح کردن آن در ایران آن زمان، چندان شناخته شده نبود زیرا تا آن زمان در مدرسه عالی ارتباطات که بعدها مبدل به دانشکده علوم ارتباطات دانشکده علامه طباطبایی شد، علم ارتباطات تنها با روزنامه‌نگاری شناسانده شده بود. اما ایشان برای نخستین بار بود که ارتباطات را کلید توسعه دانست و مباحث توسعه را به حوزه ارتباطات وارد کرد. دکتر تهرانیان این نظریه را در حدود سال‌های 53-1352 در سازمان مدیریت صنعتی و در همایش معروف شیراز مطرح کرد. اما متاسفانه کشور ما، پس از انقلاب که ایشان کشور را ترک کرد، از وجود ذی‌قیمت‌شان بی‌بهره ماند و تنها یک‌بار بنا به دعوت دانشگاه امام صادق برای مدت دو هفته به ایران بازگشت، هرچند همیشه دل در گرو وطن داشت. در هر حال جایگاه ایشان در عرصه ارتباطات و رسانه تا بدانجاست که حتی غربی‌ها هم در دهه‌های 1990-1980هرجا که سخن از ارتباطات و توسعه به میان می‌آمد، به آثار و نوشته‌های ایشان، استناد می‌کردند. آخرین تماس من هم با مرحوم تهرانیان، که بیشتر از طریق ای‌میل صورت می‌گرفت، حدودا به یک سال پیش بازمی‌گردد و آن ای‌میل، آخرین ارتباط من با این استاد بزرگ بود. یادش گرامی.

منبع: روزنامه بهار