براساس روند‌های اخیر، این چنین به نظر می‌رسد كه تا قبل از سال 2015 میلادی تمام مناطق روستایی جهان تحت پوشش شبكه‌ی تلفن همراه خواهند بود. پوشش تلفن همراه تمام مناطق روستایی در سراسر جهان تا سال 2015 میلادی و یا حتی زودتر با تاكید بر سیاست‌های مناسب، دست یافتنی به نظر می‌رسد البته یك استثناء درباره آفریقا وجود دارد اما این پوشش به بیش از 90 درصد خواهد رسید.
به گزارش ایسنا، شواهد نشان می‌دهد بیشترین پوشش‌دهی تلفن همراه در روستاها در اروپا است، به‌طوری كه عملا همه‌ی افراد ساكن در مناطق روستایی، از سیگنال تلفن همراه استفاده می‌كنند و كمترین میزان پوشش‌دهی نیز در آفریقاست.
با این حال سال 2008 میلادی نقطه‌ی عطفی برای آفریقا محسوب می‌شود، زیرا حدود نیمی از ساكنان روستایی این قاره تحت پوشش شبكه‌ی تلفن همراه قرار گرفتند. در فاصله‌ی بین سال‌های 2000 تا 2008 میلادی بیشترین پوشش‌دهی مناطق روستایی به نام آفریقا ثبت شده است.
رشد خطوط تلفن ثابت در بسیاری از كشور‌ها با كاهش مواجه شده است و در مقابل ارتباطات بی‌سیم توانسته است از آن پیشی بگیرد. هزینه‌ی نصب سیستم‌های بی‌سیم در مناطق روستایی بسیار كمتر از تلفن‌های ثابت بوده، بنابراین مجهز كردن روستاها با خطوط ثابت تلفن، اقتصادی و مقرون به صرفه نیست.
با توجه به رشد سریع ارتباطات بی‌سیم، یك شاخص مناسب برای اندازه‌گیری پیشرفت به سوی هدف یك شاخص «درصد جمعیت روستایی كه به سیگنال تلفن همراه دسترسی دارند» است. داده‌های موجود در مورد درصد جمعیت روستایی دارای پوشش شبكه‌ی تلفن همراه نشان می‌دهد كه تقریبا سه چهارم مناطق روستایی جهان تا پایان سال 2008 میلادی با سیگنال تلفن همراه پوشش‌دهی شده‌اند.
همچنین با توجه به افزایش تعداد شبكه‌های بی‌سیم پهنای باند وسیع و همچنین مشتركین آن‌ها، شاخص‌ها باید بسته به نوع فن‌آوری (نسل دوم، نسل سوم و در نهایت نسل چهارم) تقسیم‌بندی شوند. اپراتور‌های بسیاری مانند ARCEP فرانسه و Ofcom ایالت بریتانیا خدمات پوششی شبكه با استفاده از فن‌آوری نسل سوم را ارائه می‌كنند.
در حالی كه تعداد بسیاری از كشورهای در حال توسعه در حال جمع‌آوری داده درباره دسترسی خانواده‌ها به تلفن ثابت/ همراه از طریق نظرسنجی‌های رسمی‌اند، برخی از كشورهای توسعه‌یافته این شاخص را پیگیری نمی‌كنند؛ اتحادیه اروپا تا سال 2006 میلادی به جمع‌آوری اطلاعاتی در زمینه‌ی دسترسی خانوارهای روستایی به خطوط تلفن اقدام می‌كرد، ولی بعد از سال 2006 میلادی دیگر به جمع‌آوری اطلاعاتی در زمینه‌ی دسترسی خانوارهای روستایی به خطوط تلفن اقدام نكرده است.
آخرین اطلاعات موجود از خانوارها نشان می‌دهد كه در بسیاری از كشور‌ها اكثر خانواده‌های روستایی از تلفن‌های بی‌سیم نسبت به تلفن ثابت بیشتر استفاده می‌كنند؛ به استثناء كشور‌هایی نظیر كانادا، قرقیزستان و بوسنی هرزگوین كه در آن‌ها بیشتر خانوارها از خطوط تلفن ثابت استفاده می‌كنند.
یك دلیل می‌تواند این باشد كه تماس با تلفن ثابت در این كشور‌ها نسبتا ارزان و یا حتی رایگان (مانند كانادا) است، بنابراین مردم انگیزه‌ی قوی برای نگه‌داشتن تلفن ثابت خود دارند. در چندین كشور از قاره آمریكا از جمله پاراگوئه، السالوادور، شیلی، گواتمالا و نیكاراگوئه دسترسی خانوارها بیشتر به تلفن‌های همراه می‌باشد و كمتر از پنج درصد خانوارها تلفن ثابت دارند.
بر اساس مطالب كتاب ارزیابی جامعه اطلاعاتی؛ وضعیت كشورهای جهان در پایان نیمه اول برنامه WSIS كه اطلاعات این گزارش از آن برگرفته شده است، به‌طور كلی نسبت خانوارهای روستایی مجهز به تلفن همراه از سطح چهار درصد (جمهوری دموكراتیك كنگو) تا 95 درصد (ژاپن) قرار دارد.
داده‌های موجود كه تقریبا برای 40 كشور در سطوح مختلف توسعه و همچنین در تمام مناطق در دسترس هستند، نشان می‌دهد در كشورهای كم درآمد در حال توسعه تمایل درصد نسبتا كمی از خانوارها دارای تلفن همراه هستند، در حالی كه درآمد در حال توسعه تمایل درصد نسبتا كمی از خانوارها دارای تلفن همراه هستند، اما در بسیاری دیگر از كشورهای در حال توسعه از جمله ارمنستان، مصر، اكوادور، اكراین و فیلیپین مسلما یكی از بزرگ‌ترین موفقیت‌های ICT، تداوم گسترش شبكه‌های تلفن همراه در مناطق روستایی است. این موضوع با گسترش رقابت در بازار تلفن همراه، همراه بوده است.
به گزارش ایسنا، در دنیای در حال توسعه‌ی كنونی، رسیدن به دسترسی بیشتر به شبكه‌های تلفن همراه در مقایسه با شبكه‌های تلفن خط ثابت، بدون رقابت امكان‌پذیر نخواهد بود. درواقع شبكه‌های انحصاری سنتی تلفن ثابت در بسیاری از كشورهای در حال توسعه نسبت به شبكه‌های تلفن همراه، دسترسی بسیار كمتری دارند؛ این درحالی است كه مدت بیش‌تری در كشور‌ها وجود داشته‌اند.
اگرچه تعدادی از كشور‌ها به ایجاد صندوق خدمات جهانی به منظور تحریك سرمایه‌گذاری، مخصوصا در بخش خطوط ثابت در مناطق روستایی اقدام كرده‌اند، با این حال به مراتب موفقیت كمتری را نسبت به گسترش شبكه‌های تلفن همراه داشته‌اند.
