هفتهنامهی عصر ارتباط، مجتبی محمودی - چرا رضا تقیپور همچنان از فناوری فضایی میگویید و نه از فناوری اطلاعات؟
پاسخ دادن به این سوال و واشکافی آن از این جهت حایز اهمیت است که دریابیم تقی پور نه در کلام و گفتوگوهایش که بر صفحه نشریات نشسته است بلکه در عمل نیز نشان داد که وزیر ارتباطات و فناوری فضایی است تا وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات؛ چنانکه اخیرا در یک اقدام کاملا معنادار شاهد حذف معاونت فناوری اطلاعات از ساختار اجرایی وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات بودیم. فارغ از اینکه این ادغام چرا و چگونه صورت گرفت که موضوع این یادداشت نیست اما سه دلیل علاقه به فضا را به اختصار در زیر مینویسم:
1- سادهترین دلیل برای علاقه رضا تقیپور به فناوری فضایی این است بدانیم او از سازمان فضایی که زیرمجموعه وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات است بر صندلی وزارت نشسته و در واقع بخت با تقیپور یار بود که امید به آسمان برود او به سیدخندان.
2- فناوری فضایی به مانند برخی از شعارها و اهداف رییس دولت دهم در عرصه جهانی وجه و کارکردی کاملا رسانهای دارد. بدین معنا که پرتاب یک ماهواره در هر اندازه و شکل و کارکردی مورد توجه دوست و دشمن قرار میگیرد. از همین رو تقی پور کاملا مطابق با اهداف دولت، فناوری فضایی را بیش از فناوری اطلاعات دوست میدارد.
3- فناوری فضایی اگرچه در دنیای توسعه یافته کنونی از اهمیت ویژهای برخوردار است اما این نوع از فناوری به صورت مستقیم در احوالات انسان زمینی تاثیری ایجاد نمیکند و اگرهم تاثیر داشته باشد که حتما دارد به راحتی برای شهروندان قابل لمس نیست از همین رو کیفیت و نحوه انجام آن نیز نمیتواند مورد سوال واقع شود. اما فناوری اطلاعات زندگی بشر امروزی را متحول کرده است، حتی همین نیم بندش که در ایران وجود دارد نیز زندگیمان را تغییر داده پس کیفیت و نحوه انجام آن به راحتی در زندگیمان نمایان میشود و در نتیجه نمیتوان شعارگونه با آن برخورد کرد. از همین روست که فناوری فضا محبوبتر از فناوری اطلاعات میشود.