خبرگزاری مهر، فاطمه عودباشی - محمدحسین صوفی، معاون صدا به مناسبت 70 سالگی تولد رادیو در ایران به بیان ارتباط اداری و حسی خود با رادیو پرداخت و تاکید کرد با صدا، می‌توان صداقت و صراحت را حس کرد.

محمدحسین صوفی پیش از منصوب شدن به معاونت صدا، معاونت برنامه‌ریزی و نظارت صدا و سیما را به عهده داشت. عزت الله ضرغامی رئیس سازمان صدا و سیما 28 دی ماه سال 87 با صدور دو حکم جداگانه صوفی را به سمت معاون صدا و خجسته را به سمت معاون برنامه‌ریزی و نظارت صدا و سیما منصوب کرد. خبرنگار مهر به مناسبت 4 اردیبهشت روز تولد رادیو در ایران با او به گفت و گو پرداخته است.

* می‌خواهم گفت‌وگو را با یک سئوال متفاوت شروع کنم. اگر حق انتخاب داشتید، بین معاونت صدا و معاونت سیما کدامیک را انتخاب می‌کردید؟

ـ محمدحسین صوفی، معاون صدا: سئوال سختی است، اما می‌خواهم بگویم به رادیو علاقمندم. از خدا سپاسگزارم و از آقای ضرغامی که شرایط را فراهم کرد تا من در دهه سوم فعالیتم در عرصه فرهنگی و هنری در رادیو مشغول شوم. رادیو فضای صمیمی و دوست‌داشتنی دارد. اگر قرار بود من تصمیم‌گیرنده باشم حتماً رادیو را انتخاب می‌کردم.

*از چه تعبیری برای همکاران رادیویی‌تان استفاده می‌کنید؟

- من از دی‌ماه سال 1387 به رادیو آمدم. قبل از اینکه وارد حوزه رادیو شوم، این رسانه را دوست داشتم. به نظرم رادیو ستاره‌های فراوانی دارد که در عرصه‌های مختلف برنامه‌سازی کار می‌کنند. هر چه زمان بیشتر می‌گذرد ارتباط من با بدنه برنامه‌سازان روز به روز قوی‌تر و محکم‌تر می‌شود.

*پس خودتان را در یک آسمان پرستاره می‌بینید؟

- بله، در رادیو خیلی رئیس و مرئوس نیست. محیط کاملاً صمیمانه است. هر کس مسئولیتی دارد و سعی می‌کند آن را به نحو مطلوب انجام دهد.

*یعنی خودتان را رئیس این آسمان پرستاره نمی‌دانید؟

ـ خودم را یک خدمتگزار و یک دوست می‌بینم.

*زندگی در رادیو برایتان چقدر لذتبخش است؟

ـ خیلی برایم جذاب و شیرین است.

*وقتی وارد ساختمان رادیو می‌شوید، چه حسی دارید؟

- صبح‌ها با آرامش و اطمینان خاطر وارد رادیو می‌شوم. گفته می‌شود آدم پرکاری هستم. هر زمان ازشب هم که ساعت 23 یا 24 است و رادیو را ترک می‌کنم، باز همان حس صبح را دارم، حتی پنجشنبه و جمعه‌ها هم سرکار می‌آیم احساس خستگی، تنش و استرس ندارم. رادیو فضای صمیمانه، صادق، بی‌پیرایه و همکاران تلاشگر، دردآشنا، منظم، همراه و مسئولیت‌پذیر دارد.

*بهترین و جذاب‌ترین ایده‌ای که از برنامه‌سازان گرفته‌اید، چه بوده؟

- من از زمانی که مسئولیت معاونت صدا را برعهده گرفتم تعامل بسیار زیادی با گروه‌های مختلف شغلی و اجرایی در معاونت صدا داشتم. سعی کرده‌ام نشست‌های مختلفی با سردبیران، تهیه‌کنندگان، گزارشگران و ... داشته باشم و پای حرف‌های آنها بنشینم. در مجموع سعی کردم شنونده خوبی باشم. به نظرم یکی از ویژگی‌های مدیران این است که شنونده خوبی باشند. در ملاقات‌هایی که داشتم درس‌های خوبی گرفتم.

*چه درس‌هایی؟

ـ اینکه رادیو نقش‌ تاثیرگذاری داشته باشد، مرجع باشد. برنامه‌سازان رادیو به لحظه تصمیم بگیرند.

*فقط یک شنونده صرف اهمیت ندارد، بلکه یک مدیر باید سعی کند انتظارات همکارانش را برآورد سازد. شما در مدتی که در معاونت صدا مشغول به کار هستید، آیا همه توقعات همکاران رادیو را اجرا کرده‌اید؟

ـ مسلماً این گونه نیست که همه توقعات و مطالبات محقق شده باشد، چرا که برخی مطالبات فردی و بخشی سازمانی است، اما با توجه به زمان، اعتبارات، امکانات و مقرارت در حد بضاعت این کار را انجام داده‌ام و رضایتمندی میان همکاران در این باره مطلوب است.

*از طریق نظرسنجی متوجه رضایتمندی همکارانتان در رادیو شدید؟

- نه. تعاملات و ملاقات‌های حضوری و تلفنی که با مدیران و برنامه‌سازان داشتم، نشان می‌دهد ارتباطی صمیمانه، سالم و صریح برقرار است.

*یعنی در اتاق شما همیشه برای ورود برنامه‌سازان باز است؟

ـ اینکه در باز باشد که کاملاً غیر اداری است، اما سعی می‌کنم پاسخگوی همه تماس‌هایی که با من می‌شود، باشم. هفته‌ای یک روز ملاقات حضوری به همکاران رادیویی که درخواست ملاقات داده‌اند، اختصاص داده‌ام. البته یک روز در هفته و آن هم بین ساعت 18 تا 20 را برای کسانی گذاشته‌ام که کار فوری دارند و نمی‌توانند در نوبت باشند.

*راز ماندگاری صدا را در چه می‌بینید؟

- هفتاد سال از عمر رادیو در ایران می‌گذرد. این رسانه با وجود وسایل ارتباطی دیگر همچون تلویزیون و اینترنت در میان آحاد مردم محبوبیت دارد و جایگاه خودش را حفظ کرده است. گرچه در سال‌های مختلف افت و خیزهایی داشته، اما در حال حاضر مسیر رو به رشد را طی می‌کند.

* در گذشته رادیو تمام افراد خانواده را کنار هم جمع می‌کرد تا پای برنامه‌ها بنشینند و گرمایی خاص بین اعضاء خانواده شکل می‌داد، ولی چرا الان رادیو تنهایی افراد را پر می‌کند؟

- به نظرم این مسئله یک ادعا است. باید نظرسنجی میدانی کرد تا این مسئله مشخص شود. ما یک جامعه 70 میلیونی هستیم و مخاطبان رادیو در حال افزایش هستند. رادیو سعی کرده در سپهر رسانه مخاطب خودش را داشته باشد. هر قشری متناسب با سلیقه خودش از رسانه‌های مختلف استفاده می‌کند. از رادیو می‌توان در همه جا استفاده کرد.

* نمی‌خواهید با یک سیاست جدید همان جایگاه قبل را در میان خانواده‌های ایرانی پیدا و آنها را دور هم جمع کنید؟

- حتماً این کار را انجام می‌دهم. افزایش مخاطبان جدید و حفظ مخاطب فعلی. تاثیرگذاری بیشتر، جذب نیروهای جدید، اصلاح ساختارها، بازنگری در کنداکتورها و ... در دستور معاونت صدا قرار دارد.

* شما از دی ماه سال 1387 وارد رادیو شدید. تا چه حد ایده‌هایتان محقق شده است؟

- مدیریت رسانه باید پویا، نوآور و خلاق باشد. باید سعی کنیم با برنامه‌های جذاب رضایت مخاطبان را در سطح کلان به دست آوریم. در سال 87 و 88 اهداف کمی و کیفی مشخص و اجرا شدند. همچنین بخشی از مقدمات کارهایی که قرار بود در سال 89 انجام شود در سال 88 فراهم شد مثل برگزاری هم اندیشی طنز رادیویی که پنجم اردیبهشت‌ماه برگزار می‌شود. امسال قرار است هم اندیشی‌های دیگر همچون جوان و رادیو و ... هم برپا شود.

*شما خودتان را تا چه حد موفق می‌بینید؟

- موفقیت نسبی است. مسلماً بخشی از اهداف کمی و کیفی اجرایی شدند و بعضی دیگر نیازمند زمان است. باید گروه‌های ارزیاب و ناظر قضاوت کنند که تا چه حد موفق بودیم. پسندیده نیست من درباره خودم بگویم.

* فکر می‌کنید تا چه حد به نیاز واقعی شنوندگان پاسخ داده‌اید؟

- سعی کرده‌ایم پاسخگوی نیاز شنوندگانی که با رادیو ارتباط داشتند، باشیم. در واقع برای دیدگاه مخاطبان اهمیت زیادی قائل هستم.

*رادیو چهار اردیبهشت 70 ساله می‌شود. فکر می‌کنید الان چه جایگاهی میان شنوندگان دارد؟

- به اندازه عمر 70 ساله‌اش جایگاه خوبی دارد.رادیو روز به روز پویاتر می‌شود. رادیو نشان داده قدرت بازسازی قوی دارد و هر چه از عمر رادیو می‌گذرد قدرت و جوانی آن بیشتر می‌شود.

* ولی هنوز هم مظلوم است، حتی رئیس سازمان صدا و سیما سال 86 و در زمان دیجیتالی شدن دستگاههای رادیو به این مطلب اذعان کرد.

- باز این مسئله نسبی است. در تمام دنیا میزان اعتبار رادیو نسبت به تلویزیون کمتر است. سازمان صدا و سیما برای ارتقاء جایگاه رادیو خیلی تلاش کرده که جای قدردانی دارد. به هر حال هر سازمانی امکانات محدود دارد، اما برای رادیو تلاش زیادی شده تا به جهش رو به جلو خود ادامه دهد.

* آیا اعتبار رادیو در سال 89 نسبت به سال‌های قبل بیشتر است؟

- قول مساعد به ما داده شده که وضعیت رادیو در سال 89 بهتر از سال 88 می‌شود. ما هم امیدواریم این اتفاق بیفتد.

* بیشتر شنونده کدامیک از شبکه‌های رادیویی هستید؟

- من همه شبکه‌ها را در دو زمان گوش می‌دهم. در زمان وقت آزاد که بین ساعت 13 تا 15 است. در این ساعت جلسه ندارم و به رادیو گوش می‌دهم و زمان دیگر در ساعاتی است که همزمان با انجام کارهای دیگر رادیو گوش می‌کنم. مثلاً صبح‌ها و شب‌ها که در مسیر رفت و برگشت از سازمان صدا و سیما هستم به رادیو گوش می‌دهم. نسبت به رادیو نگاه کارشناسی، تحلیلی و نقادانه دارم.

*در مجموع در طول روز چقدر شنونده رادیو هستید؟

- به صورت مستقیم دو ساعت و غیر مستقیم هفت تاهشت ساعت.

*به نظرتان کم نیست؟

ـ اگر صادقانه بخواهم پاسخ بدهم، می‌گویم نه، کم نیست، چون در طول روز جلسات متعددی در داخل و خارج از معاونت و خارج از سازمان صدا و سیما دارم. به همین دلیل کافی است.

*کدام یک از شبکه‌ها نقاط قوت بیشتری دارند و کدام یک نقاط ضعف؟

ـ نمی‌توانم به این سئوال پاسخ دهم، اما به این مسئله اشاره می‌کنم که تحولات خوبی در شبکه‌هایی ما مثل پیام، تهران، فرهنگ، سلامت و ... ایجاد شده و این شبکه‌ها برنامه‌های متنوعی پخش می‌کنند.

*فکر می‌کنید کدام یک از شبکه‌ها بیشتر توانسته‌اند پاسخگوی نیاز شنوندگان باشند؟

- هر یک از شبکه‌ها ماموریتی بر عهده دارند. به عنوان مثال اگر کسی خواستار شنیدن برنامه‌های معارفی است به رادیو معارف گوش می‌دهد و اگر کسی علاقمند به شنیدن مسائل پزشکی است موج رادیو سلامت را می‌گیرد. همه شبکه‌ها تلاش خود را می‌کنند تا برنامه‌های متنوع تهیه و پخش کنند.

* برنامه خوش‌شانسی که شما گوش می‌کنید باید چه ویژگی‌هایی داشته باشد؟

ـ ضرباهنگ تند، متن قوی، گوینده خوش صدا، صدابرداری بی‌نقص، حفظ احترام به مخاطب و آیتم‌های متنوع داشته باشد. البته باید اشاره کنم که همیشه از مدیر شبکه، مدیر گروه یا سردبیر برنامه‌‌ای که جذاب تهیه شده باشد، شخصاً قدردانی می‌کنم.

*از زمانی که معاونت صدا را بر عهده گرفتید چقدر تشویق و چقدر توبیخی داشتید؟

- تشویق زیاد بود، اما توبیخ کم. سعی می‌کنم تشویق را فراگیر کنم. البته اگر قرار باشد توبیخ کنم مستقیم با سردبیر در ارتباط نیستم، بلکه با مدیر شبکه یا مدیر گروه صحبت می‌کنم.

*چه تنبیه‌ای برای فرد مخاطی در نظر می‌گیرید؟

ـ گلایه کرده و تذکر می‌دهم که نباید تکرار شود یا ممکن است برنامه‌ساز مدتی برنامه اجرا نکند.

*برای چه مدتی نمی‌تواند برنامه بسازد؟

- دو تا سه ماه.

*در 70 سالگی رادیو چه افقی برای آن پیش‌بینی می‌کنید؟

- رادیو روز به روز پویاتر می‌شود. بنابراین باید به دنبال افزایش مخاطب و تاثیرگذاری بیشتر باشد.

*فکر می‌کنید رادیوی ایران چه جایگاهی در میان کشورهای دیگر دارد؟

- برنامه‌های صدای جمهوری اسلامی ایران جایگاه بالایی در میان کشورها دارد.

*برخی معتقدند دلیل محبوبیت زیادتر رادیو نسبت به تلویزیون مشخص نبودن چهره مجریان است. نظر شما در این باره چیست؟

- ممکن است یکی از دلایل باشد، چرا که گوینده رادیو در هاله خیال شنونده قرار دارد.

*در زندگی روزمره شما صداها چقدر اهمیت دارند؟ آیا افراد را بیشتر با صدا به خاطر می‌آورید یا به چهره.

- صدا خیلی اهمیت دارد. از زمانی که به رادیو آمده‌ام افراد را با صدا می‌شناسم و بعد برای آنها تصویرسازی می‌کنم.

*فکر می‌کنید صدا حقیقت را بیشتر انتقال می‌دهد یا تصویر؟

- مسلماً صدا، چون صداقت و صراحت را می‌توان در صدا حس کرد.

*اگر قرار باشد تا آخر عمر به تنهایی به جایی دور افتاده بروید، تنها چیزی که با خود می‌بردید، چه بود؟

- رادیو. بد نیست بدانید هر کس که من را می‌شناسد، می‌داند در خیابان یا حتی در خرید همیشه یک رادیو دارم و با هدفون به آن گوش می‌دهم.

*موسیقی عصبانیت شما را آرام می‌کند یا سکوت؟

ـ سکوت. البته من خیلی دیر عصبانی می‌شوم و اگر هم عصبانی شوم، بروز نمی‌دهم.

*به عنوان سئوال آخر فکر می‌کنید رادیو چه امتیازی دارد که مجریان و دیگر عوامل را از جذب شدن به تلویزیون باز می‌دارد، در حالی که دستمزدها خیلی کم است؟

- در رادیو فضای صمیمانه‌ است و رفاقت‌ها بیشتر. در واقع تعامل و ارتباط عمیق میان برنامه‌سازان باعث شده آنها را در رادیو زمین‌گیر کند.