پس از عملی شدن تفاهم نامه اخیر وزارت بهداشت٬ درمان و آموزش پزشکی و معاونت توسعه مدیریت و منابع انسانی رییس جمهوری مبنی بر اجرایی شدن چارت جدید تشکیلاتی این وزارتخانه و ادغام اداره کل روابط عمومی با اداره کل حوزه وزارتی٬ شوک جدی به جامعه روابط عمومی کشور وارد شده است. این شوک وقتی جدی تر می شود که شنیده ها حکایت از تعمیم این تفاهم نامه به سایر وزارتخانه ها و سازمان ها دارد. البته گفته می شود احسان جهان دیده٬ معاون سخنگو و دبیر شورای اطلاع رسانی دولت٬ تلاش های خوبی را برای جلوگیری از ادامه این سیاست آغاز کرده است که امیدواریم موفق شود.
اما این تصمیم نشان می دهد که دانش و حرفه روابط عمومی در ایران بیش از آنچه تصور می شود متزلزل و عدم آشنایی مدیران ارشد وزارتخانه ها و سازمان ها با کارکردهای روابط عمومی بسیار جدی است. موضوعی که سابقه تاریخی هم دارد. بسیاری از مدیران، هنوز روابط عمومی را پوستر چسبان و برگزار کننده مراسم ختم و عزا می دانند. برای این دسته از مدیران چه تفاوتی می کند که روابط عمومی اداره کل است یا اداره؟ زیر نظر خودشان است یا زیر نظر مدیر کل دفترشان؟ اصلا" بود و نبودش چه فرقی دارد؟
چنین مدیرانی با این فراز از پیام اخیر پروفسور یحیی کمالی پور به دبیرخانه دایمی همایش روابط عمومی الکترونیک که تأکید می کند "روابط عمومی، چه الکترونیک و چه سنتی، کالا نیست، ابزار تجملی نیست، بلکه علم و حرفه است که با شناخت و استفاده بهینه از امکانات تکنولوژی های دیجیتال و بر اساس تحقیق و برنامه ریزی خردمندانه، باید راهگشای چالش‌های فرهنگی، اجتماعی، سازمانی و ملی باشد."هیچ شناخت و قرابتی ندارند.
بر ما به عنوان مدیر و یا کارشناس روابط عمومی وزارتخانه و سازمان است که هر چه سریعتر دست به‌کار شویم و در فضایی منتقی و با استنادات دقیق و کارشناسانه به مدیر ارشدمان بگوییم و بنویسیم دانش روابط عمومی چیست؟ چه کارکردهایی دارد و به چه میزان در تحقق اهداف وزارتخانه یا سازمان مؤثر است؟ در واقع عواقب ادغام اداره کل روابط عمومی با سایر ادارات کل را گوشزد کنیم. بگوییم و بنویسیم که چنین تصمیمی تا چه حد در کاهش سطح تعامل با مخاطبانمان تأثیر گذار است؟ تا چه حد روابط با رسانه ها را دستخوش تغییرات منفی قرار می دهد و تا چه حد به کاهش محبوبیت و مشروعیت سازمان می انجامد؟
اگر چنین شد هیچ جریان و گروهی نمی تواند ما را متهم به تلاش برای حفظ منافع شخصی کند. مثلا" بگوید فلان مدیرکل روابط عمومی می کوشد تا از کاهش مزایایش به سطح مدیر یا رییس اداره جلوگیری کند! بهتر است در این موقعیت حساس و برای کاستن از اثرات شوکی که وارد شده است آگاهانه٬ منطقی و البته مستند به دفاع از واقعیت های صنفی خود پرداخته و وظایف‌مان را به درستی انجام دهیم.
امیرعباس تقی پور
دبیر پنجمین همایش روابط عمومی الکترونیک
