سایت خبر آنلاین - حجم انتقاداتی که از جانب صاحب نظران در خصوص عملکرد صدا وسیما ارائه شده است، احتمال تغییر ضرغامی را افزایش داده است.
خرداد امسال که بیاید، دوران مدیریت پنج ساله عزتالله ضرغامی بر سازمان صدا وسیما به سر میآید تا دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری، مقارن شود با تمدید ریاست او یا انتصاب رییس جدید برای این سازمان؛ آن هم بر اساس حکمی از سوی مقام معظم رهبری و بر مبنای اصل 175 قانون اساسی. حجم انتقاداتی که همواره در این سالها از جانب صاحب نظران عرصههای فرهنگ، هنر، اقتصاد، سیاست، ورزش و... در خصوص عملکرد صدا وسیما ارائه شده است، احتمال تغییر مدیریت را افزایش داده است. گرچه این تنها یک روی سکه است. سازمان صدا و سیما همواره بیش از آنکه بر مدار اقتضائات درون سازمانی بچرخد، مقهور مناسبات بیرون سازمانی بوده است و همین موضوع تکیه زدن بر کرسی سازمان را به تیغی دودم تبدیل کرده است؛ مدیریت بر رسانهای که قرار است ملی باشد و از همین رو باید خواستههای ملتی را برآورده کند. صندلی ریاست سازمان، درست مانند صندلی شهردار در خیابان بهشت، همواره سکویی برای پرتاب به سوی ریاست جمهوری بوده است. رؤسای سازمان همواره رؤیای خیابان پاستور در سر میپروراندهاند و شاید همین ویژگی است که نقش و جایگاه یک انتصاب را تا سرحد انتخاباتی ملی بالا برده است.
به رسم معمول، گرچه رسماً هیچ چیز در خصوص احتمال تمدید مدیریت ضرغامی یا انتصاب فردی دیگر اعلام نشده، اما از چند ماه قبل، گمانه زنیها در این خصوص شدت گرفته است.
در حالی که شایعه تمایل ضرغامی برای نامزدی در انتخابات ریاست جمهوری هم به رغم تکذیبهای مکرر وی، همچنان مطرح است، غلامعلی حداد عادل نامی است که برای ریاست سازمان صداوسیما بیشتر از بقیه بر سر زبان هاست. واکنش رئیس مجلس هفتم و عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام به این شایعه بسیار جالب است. چندی پیش رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی در پاسخ به پرسش خبرنگاری گفت: نام من 30 سال است که به عنوان گزینه ریاست صداوسیما مطرح است! به هر حال نام حداد عادل برای کاندیداتوری در انتخابات ریاست جمهوری نیز از دو سال قبل شنیده میشود.
بعد از رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی، باید از علی اکبر ولایتی نام برد. با 16 سال سابقه وزارت امور خارجه و سمت مشاور رهبری در امور بینالملل و عضویت در مجمع تشخیص مصلحت نظام و شورای عالی انقلاب. هر چه باشد حضور پررنگ ولایتی در برنامه «دو قدم مانده به صبح» به تبلیغی بزرگ برای او بدل شده است. شاید قضای روزگار، پورحسین و ضرغامی را مسبب تکیه کردن ولایتی بر همان مسندی کرد که راهش را صالحعلا هموار کرده است. کنارهگیری اخیر ولایتی از انتخابات ریاست جمهوری میتواند شانس بیشتری برای او فراهم کند.
کاندیداهای بعدی اما درون سازمانیاند و از نیروهای رئیس پیشین سازمان؛ علی لاریجانی.
رحمانی فضلی رئیس فعلی دیوان محاسبات کشور در دوران لاریجانی، مدتها معاون سیاسی سازمان صداوسیما بود (80 - 84). او که پیش از این و در فاصله سالهای 72 تا 80 معاون امور استانهای صدا و سیما بود در سال 84 به سمت قائممقام صدا و سیما منصوب شد. هنوز دو ماه از این انتصاب نگذشته بود که اختلافاتش با ضرغامی بالا گرفت و از گود کنار رفت. اما لاریجانی تنهایش نگذاشت. رحمانی فضلی بلافاصله در پست قائممقام و معاون اجتماعی - فرهنگی دبیر شورای عالی امنیت ملی مشغول به کار شد. معاونت اقتصادی و برنامهریزی وزیر کشور در سال 85 و نامزدی نافرجام در انتخابات مجلس در اسفند ماه 86 از شهر مشهد نکات دیگری است که در کارنامه رحمانیفضلی به چشم میخورد. او از دانشگاه تربیت مدرس دکترای جغرافیا گرفته و عضو هیأت علمی دانشگاه شهید بهشتی است. اما این انتصاب چهره دیگری نیز در پرده دارد؛ نامی که علیرغم فعالیتهای بسیارش در این سالها، کمتر به چشم آمده است. حسین محمدی از سال 1382 معاون بررسیهای دفتر مقاممعظم رهبری بوده است. او که مهندس پتروشیمی و از دانشجویان خط امام است در پلیتکنیک همدورهای رئیس فعلی سازمان صدا و سیما بوده و از ابتدای تشکیل دفتر مقام معظم رهبری در روابطعمومی بیت مشغول به کار بوده است. محمدی از سال 1372 معاون سیاسی سازمان صدا و سیما بود. اما پس از رویکار آمدن سید محمد خاتمی و حساسیتهای بهوجود آمده در دولت وقت در سال 77 بر کرسی معاونت برنامهریزی و ریاست حوزه ریاست صدا و سیمای لاریجانی تکیه زد. پس از آن و در سال 1379 بود که به دفتر مقاممعظم رهبری رفت. در سال 1383 بسیاری محمدی را گزینه اول انتصاب به ریاست سازمان میدانستند. اما گویا حساسیتهای معاونت بررسی باعث شد محمدی در همان سمت باقی بماند.
خرداد 88 ماهی به یادماندنی در سیاست کشور ما خواهد بود. انگار ابهامی که بر انتخابات سایه افکنده، بر تمام شئون زندگی اجتماعی و سیاسی ایرانیان سایهگستر خواهد شد. باید صبر پیشه کرد و منتظر ماند.
نکته عجیب این انتصاب اما کم رنگ بودن نام یاران ضرغامی در فهرست کاندیداهاست. رحمانی فضلی و محمدی یاران غار لاریجانیاند. از این روست که سپردن کرسی به آنها معنایی ندارد جز بازگشت رئیس مجلس به صدارت سازمان معظمی که رکورددار پرسنل و کادر اداری در تمام آسیاست.
باید منتظر ماند و دید جایگاه اجتماعی بیرون سازمانیها پیروز میدان خواهد بود یا تجربه و کارآمدی درون سازمانیها. تجربه نشان داده است که همزمان با چنین اتفاقاتی، کاندیداهای احتمالی نمایشهای اجتماعی را نیز آغاز میکنند. این بار اما معلوم نیست انتخابات ریاست جمهوری فرصتی برای عرضاندام باقی بگذارد؛ گرچه بسیارند کارشناسانی که معتقدند حکم انتصاب ریاست جدید سازمان صدا و سیما، پس از انتخابات ابلاغ خواهد شد.