یک منتقد گفت: سریال‌های نوروزی ایرانی از روایت روان و ساده قصه خود مانند مجموعه «افسانه‌ی جومونگ» عاجز بودند که این مساله نشان‌دهنده بسیار بد بودن وضعیت تلویزیون ماست.
جلیل اکبری صحت در گفت‌وگو با ایسنا افزود: «افسانه جومونگ» سریال خاصی نیست و داستان آن ارتباط چندانی با مردم ایران ندارد ولی به لطف قصه روان و ساده مخاطبان زیادی را جذب کرده است.
او با بیان این‌که «کلاهقرمزی و پسرخاله» بهترین برنامه نوروزی تلویزیون بود، گفت: این برنامه با وجود بافت قدیمی ولو رفته از بداهه و نوآوری برخوردار از عنصر شهرت به‌خوبی استفاده کرده بود.
این منتقد اضافه کرد: این برنامه برخلاف سریال‌های نوروزی که تلاش می‌کردند با دست به گریبان‌شدن با بینندگان آنان را بخنداند با به کار‌گیری درست لحن، بیان و تیپ‌های شناخته‌شده، با نگاهی تازه موفق به جذب مخاطب شد.
اکبری صحت درباره‌ی مخاطبان «کلاهقرمزی و پسرخاله» اظهار کرد: ساعت پخش این برنامه بیانگر این نکته بود که مخاطب «کلاهقرمزی و پسرخاله» فراتر از کودکان بود. کودکانی که سری پیشین این برنامه را دیده بودند، اکنون به مردان و زنان برومندی تبدیل شده‌اند. در واقع خاطره جمعی از «کلاهقرمزی و پسرخاله» باعث خوب دیده شدن آن شد.
این منتقد با اشاره به عملکرد مدیران شبکه‌های سیما تاکید کرد: برنامه‌های نمایشی شبکه‌های دیگر نشان‌دهنده شلختگی مدیران تلویزیون بود چون عملکرد آنان خیلی مواقع ثابت کرده است که از تصمیم‌گیری درست و به موقع برای برنامه‌های مناسبتی عاجز هستند.
او ادامه داد: زمانی که مهران مدیری اظهار بی‌علاقگی برای بازی در سریال می‌کند و مدیران تلویزیون به او اصرار می‌کنند، این مساله نشان‌دهنده‌ی بی‌اطلاعی مدیران از نیازهای چند‌جانبه هنرمند و اتلاف منابع و انرژی در تلویزیون است. تلویزیون باید روزی بفهمد که برنامه نو بسازد و ضروری است.
او ادامه داد: در میان هنرمندان، مدیری یک نعمت است ولی نباید به‌گونه‌ای از او استفاده شود که برنامه ضعیف ارائه دهد چون مدیری از جمله هنرمندانی است که باید همیشه از او انتظار کاری خوب «الف» را داشت.
اکبری صحت در پایان درباره‌ی «ماه عسل» گفت: این سریال با وجود استفاده از تمام عناصر موفقیت‌آمیز استفاده کرده بود ولی قصه و پرداخت فیلمنامه منجر به ساخت یک سریال موفق نشد.
