محمدمهدي مهدي‌زاده - دكتر كاظم معمتد‌نژاد، استاد علم و ادب پس از چند دهه تلاش خستگي‌ناپذير در عرصه دانش و معرفت و به‌جا گذاشتن آثار و ميراث ماندگار، سرانجام در چهاردهم 1392 چشم از جهان فروبست و دل همه دوستداران خبر در انسانيت را پر از غم و اندوه كرد. اندوه از دست‌دادن مردي كه از استوانه‌هاي علم و اخلاق و از چهره‌هاي ماندگار اين سرزمين كهن بود. دكتر معتمدنژاد نمونه تامل، تحمل و ساختن و بنا كردن بود. او در زمانه‌يي كه علوم ارتباطات با بي‌مهري‌ها و سوءتفاهم‌هاي بسيار حتي در ميان دانشگاهيان مواجه بود، پا پس نكشيد و عافيت‌طلبي پيشه نكرد و در حالي كه در دانشگاه‌هاي غرب كرسي علمي داشت و همه‌گونه برخورداري در انتظارش بود، كشورش را رها نكرد بلكه در ميان مردمش ماند و با اميد و دلسوزي به تعليم و تربيت فرزندان ميهنش همت گماشت. با صبر و متانت خشت بر خشت نهاد و بناهاي بسيار ساخت. گسترش كمي و كيفي رشته ارتباطات و روزنامه‌نگاري با چندهزار دانش‌آموخته فعال در حوزه دانشگاه و رسانه، تاسيس مراكز آموزشي و تحقيقاتي‌اي چون مركز مطالعات و تحقيقات رسانه، مركز پژوهش‌هاي ارتباطات، انجمن ايران جامعه اطلاعاتي، فصلنامه رسانه و همه و همه محصول تلاش، دلسوزي و پيگيري مردي است كه اينك در ميان ما نيست... اما ميراث او زنده و جاودان است. او براي آزادي مطبوعات و استقلال روزنامه‌نگاران تلاش‌هاي بسيار كرد و آثار ماندگاري برجاي گذاشت. ويژگي بزرگ او تاسيس بود، نه تخريب. سرمايه بزرگ استاد معرفت و انسانيت بود. او عالم بود اما علم‌فروشي نكرد، فاضل بود اما فضل‌فروشي نكرد و هرگز علم را مايه نام و نان نساخت و چنين بود كه بحق نام پدر علم ارتباطات لقب گرفت. او براي همه ما پدر بود. روحش شاد و يادش جاودان
عضو هيات علمي دانشكده علوم اجتماعي و ارتباطات علامه طباطبايي
منبع: روزنامه اعتماد
