اقدام اخیر یک شرکت در بازاریابی برای همراه اول در میان دانش‌آموزان سراسر کشور، به یکی از پرحاشیه‌ترین اخبار آی‌تی کشور تبدیل شد.
یک شرکت خصوصی سعی کرد تا در کنار دیسک‌های رایگان قرآنی که به همه دانش‌آموزان کشور هدیه می‌دهد، یک سیم‌کارت نیز به آن‌ها اهدا کند. البته وزارت آموزش و پرورش به سرعت وارد و مانع از عملی شدن این اقدام شد.
حال باید از خود پرسید که این اقدام که به یقین اپراتور اول حامی آن بوده، چرا صورت گرفته است؟
همراه اول مشتریان جدی خود را دارد که عموما بزرگسال هستند.
در طی دو سال گذشته، بازار سیم‌کارت نیز تقریبا اشباع شده است. در این مدت، همراه اول به هیچ وجه سعی نکرده با ارزان‌تر کردن سیم‌کارت‌ها، تعرفه‌ها و یا ارائه خدمات بهتر، برای خود مشترک جدید بیابد. علاوه بر این که رگولاتوری نیز در تمام این مدت، نسبت به افزایش تعداد مشترکان مجاز در پروانه همراه اول، سخت‌گیری‌هایی را اعمال کرده است.
پس چرا ناگهان سر و کله یک شرکت خصوصی پیدا می‌شود تا این گونه میان نونهالان کشور ما سیم‌کارت خیرات کند؟
بدیهی است آن دسته از بزرگسالانی که واقعا به تلفن همراه نیازمندند، حاضرند برای آن پول پرداخت کنند و اگر نیازی به آن نداشته باشند، حتی اگر سیم‌کارت هم مجانی باشد، بقیه هزینه‌ها از جمله هزینه خرید گوشی و هزینه مکالمه را نمی‌پذیرند و سیم‌کارت مجانی به کارشان نمی‌آید.
در مقابل نونهالان کشور نیز علیرغم علاقه‌ای که به داشتن تلفن همراه دارند، به علت نظارت جدی والدین و سخت‌گیری مدارس نسبت به همراه داشتن تلفن همراه، مشتری خوبی برای اپراتورهای تلفن همراه نیستند.
اگر چه این بازار، پتانسیل بسیار بالایی دارد چرا که این رده‌های سنی، شیفته فناوری هستند و مدارس، یک بازار فوق‌العاده مستعد برای اپراتورها است.
سیم‌کارت‌های رایگان، بذر همراه اول در زمین حاصل خیز مدارس بود تا نسل بعدی مشتریان این اپراتور را تضمین کند در حالی که این اقدام واقعا اخلاقی نبود.
سیم‌کارت‌های رایگان در دست دانش‌آموزان، اصرار به والدین برای خرید گوشی را در پی داشت و با توجه به این که این اقدام از طریق مدارس و در پوشش یک کار فرهنگی صورت می‌گرفت بعید نبود بسیاری از والدین کوتاه بیایند و به خرید تلفن همراه تن بدهند و این همان فاجعه‌ای است که نباید رخ بدهد.
تلفن همراه در دست کودکان، یعنی ترویج فناوری بدون فرهنگ‌سازی، چرا که دانش‌آموزان کم تجربه و کم سن، به سختی می‌توانند زشتی‌ها و بدی‌های نهان در پس مسائل روزمره و عادی پیرامون خود را دریابند.
هنوز هم فرهنگ استفاده از تلفن همراه حتی در میان بزرگسالان آن‌طور که باید و شاید، ایجاد نشده است.
توزیع سیم‌کارت رایگان میان دانش‌آموزان، همزمان با تضمین مشتریان آینده همراه اول، آینده ویران فرهنگ استفاده از تلفن همراه کشور را نیز تضمین می‌کرد و چه قدر خوب که مسئولان آموزش و پرورش قاطعانه و هوشمندانه، مانع از شکل‌گیری این اقدام شدند.
امید است خدمات‌دهندگان فناوری در ایران نیز فرهنگ صحیح بازاریابی و کسب درآمد در این حیطه را بیاموزند و برای کسب درآمد، به روش‌های رقابتی و سازنده روی آورند و از توسل به روش‌های غیراخلاقی و زشت، خودداری نمایند.
ویژه نامه بایت روزنامه خراسان
وحيد صفايي
