دویچوله - "دریچه جستجو" نام یکی از بزرگترین سایت‌های اجتماعی-علمی است که اعضای آن پژوهشگرانی جوان از سراسر جهان هستند. بنیان‌گذار این سایت که در سه سال گذشته بیش از ۹۰۰ هزار نفر عضو آن شده‌اند، یک پزشک آلمانی سوری‌تبار است.
دفتر کار "ایاد مدیش" و همکارن او در برلین است. دو تن از دوستان مدیش بنیان‌گذار وب‌سایتی به نام Researchgate یا "دریچه جستجو" هستند. این سه تن اکنون با یک تیم ۲۰ نفره در برلین این وب‌سایت اجتماعی-علمی را اداره می‌کنند. "دریچه جستجو" بیش از ۹۰۰ هزار عضو دارد و به سه زبان انگلیسی، اسپانیایی و آلمانی منتشر می‌شود. ایاد مدیش سی ساله است، در رشته پزشکی تحصیل کرده و سوری‌تبار است.
برای آنهایی که غرق در کار خود هستند
مدیش در سال ۲۰۰۸ به فکر راه‌اندازی یک سایت اینترنتی، آن‌هم برای تبادل اطلاعات علمی میان پژوهشگران جوان سراسر دنیا افتاد. او می‌گوید: «من آن زمان در زمینه سلولهای بنیادی تحقیق می‌کردم. هدف از این تحقیق پرورش استخوان برای انگشتان مصنوعی بود. اما در میانه کار به بن‌بست رسیدم.»
این پژوهشگر جوان می‌افزاید: «آن‌وقت بود که ایده راه‌اندازی یک سایت اجتماعی-علمی در ذهنم شکل گرفت، سایتی که پژوهشگرانی مثل من بتوانند در آن توانایی‌ها و پروژه‌‌هایشان را معرفی و با دیگران ارتباط برقرار کنند.» او ادامه می‌دهد که به این ترتیب سایت اجتماعی-علمی "دریچه جستجو" متولد شد.
از سال ۲۰۰۸ تا کنون بیش از ۹۰۰ هزار پژوهشگر جوان از سراسر جهان عضو سایت "دریچه جستجو" شده‌اند. روی صفحه این وب‌سایت کامنت‌های مختلفی پیدا می‌شوند، از گفتگوی یک کارشناس اکولوژی از نروژ با جامعه‌شناسی از مصر گرفته تا راهنمایی‌های یک شیمی‌دان آمریکا به یک ریاضی‌دان هندی.
ارتباط پژوهشگران عضو این سایت، مانند سایت‌های اجتماعی محبوب دیگر، مرز جغرافیایی نمی‌شناسد. البته تفاوت در اینجاست که پژوهشگران و محققان اغلب علاقمندی کمتری به موضوعات روز دارند و بیشتر غرق کار خود هستند. "دریچه جستجو" برای این پژوهشگران امکان ارتباط با جوانانی را فراهم کرده است که در زمینه مشابه آنها تحقیق می‌کنند.
انتشار گزارش آزمایش‌های ناموفق!
ایاد مدیش اعتراف کرده، می‌گوید: «ببینید هشتاد درصد یک کار تحقیقاتی شامل آزمایش‌هایی است که به شکست انجامیده‌اند. آنچه در نهایت منتشر می‌شود تنها نتیجه آزمایش‌هایی است که موفق بوده و پاسخ داده‌اند.» دکتر مدیش معتقد است که پژوهشگران جوان می‌توانند همه تجربیات خود را در "Researchgate" منتشر کنند، حتی گزارش آزمایش‌های بی‌نتیجه را؛ در نتیجه دیگران آن اشتباهات را تکرار نمی‌کنند و در نهایت این امیدواری وجود دارد که تحقیق علمی آنها زودتر به نتیجه برسد.
هزینه راه‌اندازی این سایت را یک شرکت آمریکایی تأمین کرده است. ایاد مدیش می‌گوید: «در آلمان بسیاری در مورد علمی بودن ایده من شک داشتند. اما آمریکایی‌ها چنین اید‌ه‌های غیرمعمولی را حمایت می‌کنند.» برخلاف سایر سایت‌های اجتماعی "Researchgate" تبلیغ نمی‌کند. مشخصات پژوهشگران هم در اختیار سازمان یا نهاد دیگری قرار نمی‌گیرد. عضویت در سایت برای پژوهشگران رایگان است. اما کارخانه‌ها یا شرکت‌هایی که علاقمندند عضو این سایت اجتماعی-علمی شوند بایستی مبلغی را برای عضویت بپردازند.
فرصتی برای دسترسی به تاز‌ه‌ترین اطلاعات علمی
تیم هوچو که دکترای بیوشیمی دارد از دو سال پیش عضو "دریچه جستجو" است. او در مورد مزیت‌های عضویت در این سایت می‌گوید: «برای اعضای این سایت امکان دسترسی رایگان به مقاله‌های علمی وجود دارد. این مقالات به طور معمول در مجله‌های صاحب‌نام منتشر می‌شوند که اغلب بسیار گران هستند.»
تیم هوچو، پژوهشگر جوانی در رشته بیوشیمی است که در مرکز ژنتیک ملکولی موسسه ماکس پلانک به تحقیق مشغول است. او می‌گوید، دسترسی به اطلاعات آزمایشگاهی منتشر شده در این سایت، مزیتی است که برای پژوهشگران کشورهای در حال توسعه اهمیت بیشتری دارد. او اضافه میکند که این پژوهشگران امکانات کمتری برای دسترسی به آخرین اطلاعات علمی در اختیار دارد.
تیم هوچو می‌گوید: «سایت Researchgate البته رقیبی برای مجله‌های علمی محسوب نمی‌شود. این شبکه اجتماعی-علمی در واقع یک منبع اطلاعاتی در کنار این مجلات است.»
نکته قابل توجه این است که اعضای این سایت بیش از همه پژوهشگران جوان‌اند. مقالات مجله‌های معتبر علمی اغلب نوشته پژوهشگران پرتجربه و مسن‌تری هستند که کمتر به عضویت در سایت‌های اجتماعی علاقمندند. مطالبی که پژوهشگران جوان در سایت "دریچه جستجو" منتشر می‌کنند توسط دیگران نقد و بررسی می‌شود. به این ترتیب اعضا خود مطالبی را که در این سایت منتشر می‌شود ارزش‌گذاری می‌کنند.
