با نجات معدنچیان شیلیایی شبکه اسپایک اعلام کرد سریالی واقع‌نما براساس زندگی پرمخاطره کارگران معدن تولید می‌کند.
به گزارش خبرآنلاین، نجات 33 کارگر معدن در شیلی تیتر اخبار رسانه‌های دنیا بود، بنابراین پروژه تلویزیونی «معدن زغال سنگ» که وقایعش در وست‌ویرجینیا می‌گذرد مشکل کوچکی برای جلب مخاطب خواهد داشت.
البته شبکه اسپایک مدعی است حدود یک سال است روی این برنامه کار می‌کند.
شارون لوی، معاون بخش برنامه‌ریزی این شبکه گفت: «نیازی به تراژدی یا معجزه نبود که به فکر این برنامه بیفتیم.»
با این حال لوی افزود داستانی که در 70 روز گذشته در شیلی رخ داد موجب شد این فکر قوت بگیرد و با دقت بیشتری به زندگی کارگران معدن نگاه کنند.
قرار بود این شبکه هفته‌ها پیش ساخت این پروژه را اعلام کند، اما صبر کرد تا کار نجات کارگران معدن آغاز شود. آخرین نفر از این 33 کارگر روز پنجشنبه به سلامت نجات پیدا کرد. این افراد بیش از دو ماه در معدن فرورخته‌ای زیر آوار کنار معدن طلا و مس روزگار گذراندند.
میلیون‌ها نفر در سراسر جهان عملیات نجات کارگران شیلیایی را از طریق تلویزیون و اینترنت تماشا کردند.
لوی افزود: «ما به موضوعی روی آورده‌ایم که مردم شیفته‌اش هستند؛ دنیا علاقه بسیاری به این موضوع دارد. همه از زنده‌به‌گور شدن می‌ترسند. کارگران معدن زندگی خود را به خطر می‌اندازند که چرخ دنیا بچرخد، اما اغلب به اینکه انرژی از کجا آمده فکر نمی‌کنیم.»
مجموعه «معدن زغال سنگ» بر زندگی مایک کرودر و تام رابرتز تمرکز دارد. این دو صاحبان معدن کوبالت در وست‌چستر در وست‌ویرجینیا هستند. کارگران این معدن، خانواده و جامعه این منطقه همگی در این سریال واقع‌نما نقش دارند.
این معدن بیش از 40 نفر کارگر دارد. این مجموعه جنبه‌های مهم شغلی این افراد، از انفجار گرفته تا کار در حفره‌های معدن را بررسی می‌کند.
مدت زمان هر قسمت این سریال 10 قسمتی یک ساعت است و آوریل سال 2011 روی آنتن می‌رود. مطمئنا تولید مجموعه با مشکلات بسیاری همراه است.
معاون بخش برنامه‌ریزی اسپایک گفت: «تولید مجموعه بسیار دشوار است. اتفاقی که در شیلی افتاد موجب شد جوانب احتیاط را بیشتر رعایت کنیم.»
توم بیرز، مدیرتولید «معدن زغال سنگ» گفت: «نسل‌های بسیاری نزدیک به 300 سال است که در آمریکا در معدن‌های زغال سنگ کار می‌کنند. کارگران معدن زغال سنگ به شکلی زندگی خود را به خطر می‌اندازند که تصورش را هم نمی‌کنید. بالاخره قرار شد داستانشان را تعریف کنیم.»
