خبرآنلاین - تحقیقات روانشناسی نشان می‌دهد شخصیت‌های سینمایی و قهرمانان فیلم‌ها پیام‌های اشتباهی به کودکان می‌دهند و مفاهیمی مانند خشم و خشونت را در زندگی آن‌ها تقویت می‌کنند.

این روانشناسان ادعا کردند اگر ما به دنبال افزایش میزان مهربانی و عطوفت در جامعه هستیم، مطمئین باشید پسران با تماشای کتک زدن و کشتن شخصیت‌های شرور توسط قهرمانان این مفاهیم را یاد نخواهند گرفت. تصور این که کودکان با دیدن این قهرمانان به سمت حقیقت حرکت کرده و از بدی‌ها دوری کنند کاملا غیرمنطقی و نامحتمل به نظر می‌رسد.

بر خلاف قهرمانان سینمایی گذشته که دارای مشاغل معمولی و معتقد به عدالت اجتماعی بودند، نسل جدید قهرمانان هالیوودی بسیار خشن هستند و به ندرت فضیلت‌ها و ارزش‌ها را به بینندگان خود منتقل می‌کنند.

دکتر شارون لامب از دانشگاه ماساچوست در این باره گفت: قهرمانان جدید مانند مرد آهنی بیش‌تر به دنبال اهداف خودخواهانه هستند. امروزه تفاوت‌های بسیاری بین قهرمانان فیلم‌های مدرن و قهرمانان کتاب‌های تصویری گذشته وجود دارد.

قهرمانان امروزی به طور مداوم در برخوردهای خشونت آمیز شرکت می‌کنند، کشتن انسان‌ها از کارهای معمول آن‌هاست و از هر راهی برای رسیدن به اهداف خود استفاده می‌کنند حتی اگر این راه به قیمت جان تعداد زیادی از انسان‌ها تمام شود.

البته قهرمانان گذشته که معمولا در کتاب‌های داستان تصویری به خوانندگانشان معرفی می‌شدند با مجرمان می‌جنگیدند، اما پسرها با دیدن این قهرمانان می‌توانستند از آن‌ها مطالب زیادی فرا بگیرند. هدف اصلی این قهرمانان رواج عدالت در بین کودکان بود. در خارج از لباس قهرمانی، آن‌ها مردمی واقعی با مشکلات و اقعی بودند و خودشان نیز در زندگی خود باید با آن‌ها دست و پنجه نرم می‌کردند.

برای فهمیدن تاثیر رسانه‌ها و معرفی این قهرمان‌ها، مطالعه ای روی 674 پسر بین 4 تا 18 سال انجام شد تا دانشمندان متوجه بشوند پسرها با تماشای تلویزیون و فیلم‌های سینمایی چه برداشتی از این قهرمانان دارند.

این تحقیقات نشان داد سازندگان این فیلم‌ها از نیاز پسرها سوء استفاده کرده و باعث می‌شوند آن‌ها هویت خود را فراموش کرده و نسخه خیلی محدودی از مردانگی را از شخصیت‌ها یاد بگیرند.

در این فیلم‌ها بازیگران یا قهرمانان فیلم‌ها هستند و یا افراد بی‌‌هدفی هستند که از زیر بار مسوولیت‌های خود شانه خالی می‌کنند. به عبارت دیگر نوجوانان با دیدن این فیلم‌ها دو انتخاب بیش‌تر در برابر خود نمی‌بینند. یا باید یک فوق قهرمان باشند و یا شخص بی‌ثمری که همیشه نیازمند به کمک و یاری دیگران است.

زمانی که نوجوان در خود قابلیت رسیدن به قهرمانان را نمی‌بینند چاره‌ای جز پذیرش نقش دوم برای آن‌ها باقی نمی‌ماند. این شخصیت‌ها هرگز تلاشی برای بهبود زندگی خود نمی‌کنند، از مدرسه و دانشگاه فراری هستند و از زیر بار مسوولیت‌ها شانه خالی می‌کنند.

در صورتی که نوجوانان و خصوصا پسرها این نقش را بپذیرند تاثیر مخربی روی وضعیت تحصیلی آن‌ها در مدرسه به وجود می‌آید. به این شکل آن‌ها فرار کردن از درس و مدرسه را یکی از ویژگی‌های شخصیت‌های فیلم‌های سینمایی می‌دانند و سعی می‌کنند خود را به آن نزدیک کنند.

قهرمانان سابقا در فیلم‌ها نقش‌هایی مانند مهندس راه‌آهن، گزارشگر، خبرنگار و دیگر مشاغل داشتند و در این حین، نقش منجی ضعیفان را به عهده می‌گرفتند و در کنار زندگی سابق خود نقش جدید را نیز پی می‌گرفتند.

اما قهرمانان امروزی فقط در مورد خودشان فکر می‌کنند و دیگر مانند سابق نمی‌توانند الگوهای تا حد مثبت را به بینندگان خود القا کنند. یکی از مهم‌ترین خصوصیات فیلم‌های سینمایی وجود صحنه‌های خشن برای جلب توجه بینندگان آن‌هاست.

تماشای صحنه های خشن از تلویزیون که به طور معمول به وسیله قهرمانان فیلم ها انجام می شود، در کودک این را القا می کند که خشونت ارزش منفی نیست و با کمک آن می توان به هر هدفی رسید. ممکن است که والدین کودکان را از انجام این کارها نهی کنند، اما کودکان تاثیر اصلی را از قهرمانانی می‌گیرند که به آن‌ها علاقه مندند.

این فیلم‌ها معمولا نوجوانان را ترغیب می‌کنند تا راحت‌ترین راه را برای رسیدن به هدف خود انتخاب کنند. راحت‌ترین راه نیز معمولا با زیر پا گذاشتن حقوق دیگران، تقلب، سرقت و مواردی مانند این معرفی می‌شوند که در ذهن کودک مانند روش‌های کلیدی جا می‌افتند. در بسیاری از موارد هم این قهرمانان از کمند قانون رهایی پیدا می‌کنند و این حس را به کودک می‌دهند که با انجام کار خلاف می‌توان روشی برای رهایی از بند قانون پیدا کرد.