رایانه ها، ابررایانه ها، سرورها و پایگاههای داده ها با مصرف انرژی موجب افزایش دی اکسید کربن اتمسفر می شوند که در این میان اینترنت به تنهایی سالانه یک درصد از کل دی اکسیدکربنی که در اثر فعالیتهای انسانی منتشر می شود را تولید می کند.

به گزارش خبرگزاری مهر، میلیاردها ماشین محاسباتی همه روزه در تمام دنیا مشغول به کار هستند و با صرف انرژی به تبادل داده ها به روشهای آفلاین (مثل ایجاد پرونده با استفاده از مایکروسافت آفیس) و یا به روش آنلاین (مثل ارسال ایمیل به دوستان یا همکاران) می پردازند.

این اطلاعات از طریق پایگاه داده ها و ساختمانهای محل سرورهای صفحات وب مبادله می شوند. تمام این سرورها، ساختمانها و پایگاههای داده ها از انرژی برق استفاده می کنند و این انرژی سالانه مقادیر بسیار زیادی دی اکسید کربن را به اتمسفر وارد می کند.

موسسه تحقیقاتی "گارتنر" در تازه ترین گزارش خود میزان انرژی مصرف شده در بخش فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) و دی اکسید کربن تولید شده در این بخش را مورد ارزیابی قرار داده است.

بررسیهای گارتنر نشان می دهد مانیتورها و رایانه های شخصی در دنیا حدود 40 درصد از کل مطالبات انرژی بخش ICT را مصرف کرده و در مجموع 8/0 درصد از انتشار دی اکسیدکربن جهانی را تولید می کنند.

همچنین نیمی از دی اکسید کربنی که از لپ تاپها و رایانه های شخصی رومیزی تولید می شود در اثر استفاده از اینترنت است.

درصورتیکه به تمام این موارد، انتشار دی اکسید کربن تولید شده توسط مراکز و پایگاههای اطلاعاتی نیز افزوده شود می توان فهمید که اینترنت حدود یک درصد از تمام دی اکسید کربنی که از سوزاندن سوختهای فسیلی به دست می آید را تولید می کند.

این محاسبات نشان می دهد که اینترنت سالانه 300 میلیون تن دی اکسید کربن را وارد اتمسفر می کند. این میزان برابر با مصرف داخلی سوختهای فسیلی در کشورهای ترکیه و لهستان و یا بیش از نیمی از کل سوخت مصرفی در انگلیس در مدت یکسال است.

همچنین اگر تک تک شهروندان انگلیسی به آمریکا پرواز کنند و دوباره به کشور خود بازگردند 300 میلیون تن دی اکسید کربن تولید می کنند.

براساس گزارش گاردین، اطلاعات ارائه شده توسط گارتنر به نتایج یک تحقیق انگلیسی بسیار نزدیک است. برپایه این تحقیقات انگلیسی در سال 2005 بخش ICT تجاری 5/343 میلیون تن دی اکسید کربن تولید کرده است که براساس پیش بینی ها این رقم تا سال 2030 حدود 60 درصد افزایش خواهد یافت.

هرچند رسیدن به این نتایج به این مسئله بستگی دارند که در فاصله میان حال و آینده چه اتفاقی رخ خواهد داد. در حقیقت بسیاری از شرکتها امروز به دنبال فناوریهایی می گردند که می توانند گرمای حاصل از پایگاههای داده ها را جمع آوری کرده و از آن برای گرم کردن ساختمانهای اطراف استفاده کنند. به این ترتیب استفاده از دستگاههای خنک کننده و تهویه هوا در این مراکز کاهش می یابد و در نتیجه از مصرف سوخت آنها کاسته می شود.

از سویی دیگر به منظور کاهش دی اکسید کربن قرار است شمالی ترین نقطه کشور ایسلند به پایتخت جهانی "پایگاه داده ها" تبدیل شود. سرما و یخبندانهای تقریبا دائمی این مناطق می تواند به عنوان یک دستگاه تهویه و خنک کننده طبیعی برای سرورهای اطلاعاتی به کار رود.

بی تردید، در عصر ارتباطات استفاده از اینترنت اجتناب ناپذیر است و نباید فراموش کرد که اینترنت با وجود مصرف بالای انرژی، خود می تواند در کاهش مصرف سوختهای فسیلی نقش مهمی ایفا کند. برای مثال استفاده از ویدئوکنفرانسهای آنلاین در شبکه های هوشمند می تواند موجب کاهش تعداد پروازهای کاری شود.

بنابراین تنها توسعه فناوری نیست که بر روی افزایش دی اکسید کربن تاثیر می گذارد بلکه نحوه استفاده از آن در برجا گذاشتن ردپای کربن در اتمسفر مهم است.