گوگل برای جمع‌آوری تصادفی اطلاعات وای فای در هنگام تهیه عکس‌های سرویس نقشه خود توسط خودروهای عکس‌برداری ویژه، در سراسر جهان به زیر ذره‌بین رفته است.
به گزارش ایسنا، غول اینترنتی گوگل به‌دنبال پافشاری مقامات آلمانی برای نظارت بر اطلاعات جمع‌آوری شده توسط این شرکت، فاش کرد که خودروهای دید خیابانی که در بیش از 30 کشور در حال فعالیت‌اند، از سال 2006 به‌طور غیرعمد قسمت‌هایی از اطلاعات شخصی ارسال شده در شبکه‌های وای فای بدون حفاظت را جمع‌آوری کرده‌اند، در حالی که منتقدان بر این باورند که تصادفی در کار نبوده است.
دید خیابانی به‌عنوان بخشی از برنامه Google Maps، سرویسی است که به کاربران امکان می‌دهد با مشاهده تصاویر 360 درجه از سطح خیابان یک شهر یا منطقه، به گردش مجازی در آن بپردازند.
گوگل در پی اذعان به این عمل وعده داد به جمع‌آوری اطلاعات از شبکه‌های وای فای توسط خودروهای دید خیابانی که در 30 کشور مورد استفاده قرار گرفته‌اند، پایان می‌دهد.
گوگل هم‌چنین اقداماتی را برای از بین بردن این اطلاعات که با گردش این خودروها به‌منظور گرفتن عکس از مکان‌های عمومی جمع شده‌اند، در پیش می‌گیرد اما مقامات حریم خصوصی کشورهای مختلف تحقیقات خود را درباره احتمال نقض قانون از سوی این شرکت آغاز کرده‌اند.
در دادگاه عقیده عمومی، عمل گوگل از مرزهای اخلاقی عبور می‌کند اما قانونی یا غیرقانونی بودن آن به قوانین قضایی بستگی دارد.
شرکت‌ها در آمریکا باید بدانند که شاید رهگیری اطلاعات عمومی که از امواج هوایی منتقل می‌شوند غیرقانونی نباشد اما واقعیت این است که شبکه‌های بی‌سیم موجود، در محدوده خاکستری قانون قرار دارند که به خوبی تعریف نشده است. بدین سان گوگل چیزی به سرقت نبرده و حتی از انتظارات حریم خصوصی تخطی نکرده است.
اما درسی که شرکت‌ها و مدیران IT باید بگیرند این است که تلاش‌هایشان را افزایش دهند تا دست کم نشان دهند مایلند اطلاعات، خصوصی بماند تا هرگونه انتظار طبیعی حریم خصوصی نیز وجود داشته باشد.
از این رو مسوولیت تشخیص اینکه قرار بوده اطلاعاتی که کاربران آزادانه و بدون حفاظت ارسال کرده‌اند، به اشترک گذاشته شود و یا برای مخاطبان خاصی بوده است، نباید به عهده گوگل یا عموم مردم گذاشته شود.
مورد گوگل مانند این بود که شرکت‌ها دارایی خود را برداشته و در وسط خیابان قرار دهند. درحقیقت ممکن است حتی جلوی شرکت و یا در همان خیابان نبوده باشد زیرا امواج وای فای از یک روتر بی‌سیم برای مسافت مشخصی در تمامی مسیرها پخش می‌شوند و گرفتن آن‌ها داخل شدن در حریم کسی یا سرقت نبوده بلکه تنها یک کشف تصادفی بوده است.
از سوی دیگر گوگل حتی به شبکه‌های باز دسترسی نیافته و تنها اطلاعات بدون حفاظتی را که در هوا منتشر می‌شده، جمع آوری کرده است. این اطلاعات در فضا رها شده و گوگل آن‌ها را در روند تهیه عکس‌های نقشه خود جمع‌آوری کرده بود.
ممکن است در این ماجرا مسائل حقوقی تازه شروع شوند؛ برخی از کشورها مانند آلمان نظر متفاوتی درباره حریم خصوصی و قوانین مختلف موجود دارند و حتی در آمریکا نیز راه‌های قانونی برای پیگرد گوگل وجود دارد اما اگر گوگل اطلاعاتی را جمع کرده که به صورت عمومی وجود داشته و حتی به آن‌ها دسترسی نیافته و یا استفاده نکرده است، به نظر نمی‌آید اشتباهی انجام داده باشد.
