فریدون وردی نژاد در کتاب تازه‌اش که به سفارش انتشارات سمت برای دروس ارتباطات تدوین و منتشر شده به مدیریت بحران در رسانه‌ها و همچنین روزنامه‌نگاری بحران پرداخته است و معتقد است: امروز، دیگر دیدگاههای گذشته و نظریه‌های پیشین در مقابله با بحران و اداره آن، کارایی چندانی ندارد.
به گزارش خبر‌آن‌لاین، کتاب «مدیریت بحران و رسانه‌ها»، تألیف «فریدون وردی نژاد و شهلا بهرامی رشتیانی»، توسط سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها (سمت) منتشر شد.
ناشر در تشریح کتاب آورده است: حضور پر رنگ فناوری‌های نوین ارتباطی در تمامی روندها و فرایندهای اجتماعی سبب شده است تا شرایط محیطی از ثبات و پایداری به سمت تغییر و تحول دائمی متمایل شود. در برخی موارد، اگر این تغییر و تحولات، صحیح مدیریت نشود، می‌تواند منجر به بروز بحران شود. این ویژگی در عرصه عمل، موجب شکل‌گیری نظریه‌های جدید برای کنار آمدن با شرایط پیچیده و پرتحول شده است. امروز، دیگر دیدگاههای گذشته و نظریه‌های پیشین در مقابله با بحران و اداره آن، کارایی چندانی ندارد.
امروزه، در اثر نقش و کارکرد بی بدیل وسایل ارتباط جمعی در شرایط بحران، دیدگاه ابزاری به رسانه به نگاه راهبردی تغییر یافته و رویکردهای مختلف رسانه‌ای برای پوشش رویدادها و جریان‌های بحرانی در عرصه جهانی شکل گرفته است. این نقش به میزانی جدی و بنیادی است که در دهه گذشته، سایت‌های ویژه خبری زیادی در شبکه جهانی اینترنت درباره «رسانه ها و بحران» فعال شده و شیوه نوینی به نام «روزنامه نگاری در بحران» در عرصه رسانه‌های مکتوب و وسایل ارتباط جمعی دیداری - شنیداری شکل گرفته است.
بنا بر این گزارش، کتاب مذکور که در 176 صفحه تنظیم شده در ابتدا به «تعریف بحران و انواع آن» پرداخته است و در ادامه «فرآیندهای مدیریتی مرتبط با رسانه‌ها در عملیات اداره بحران» و «حضور رسانه‌ها در بحران» را توضیح داده است.
مدیریت بحران، ابعاد و زمینه‌های گسترده‌ای برای بحث و بررسی دارد، اما در این کتاب، نویسندگان بیشتر به جنبه‌هایی از آن پرداخته‌اند که مرتبط با بحث مدیریت ارتباطات بحران است. در موضوع رسانه و بحران، محوریت بحث، در واقع بخش ارتباطات بحران است.
کتاب «مدیریت بحران و رسانه‌ها»حاضر متشکل از پنج فصل است که در فصل اول، به چگونگی شکل‌گیری رفتار انسان با توجه به تعاملات محیطی پرداخته شده و ضمن بررسی عوامل مؤثر در رفتار، تأثیر حضور رسانه‌ها و تغییرات رفتاری مورد کنکاش قرار گرفته است. هستی‌شناسی و معرفت‌شناسی بحران و مدیریت بحران از پیش‌بینی تا عملیات اجرایی و ارزیابی و تعیین برنامه‌های جدید در فصول دوم و سوم کتاب جای گرفته و فصل چهارم نیز به ارتباطات بحران به عنوان بخش اصلی در مدیریت بحران اختصاص دارد.
آخرین فصل کتاب مبنای تأثیر و کارکردهای رسانه در جوامع با تکیه به انواع نظام رسانه‌ای، نقش‌های رسانه‌ای، رویکردهای رسانه‌ای و شیوه‌های حضور در عرصه‌های گوناگون به عنوان بستری برای شناخت تأثیر عملکرد رسانه در شرایط بحران را مورد بحث قرار داده است.
شایان ذکر است این کتاب، برای دانشجویان رشته مدیریت دولتی، در مقطع کارشناسی به عنوان منبع اصلی دروس «ارتباطات اغنایی» و «مدیریت بحران» و «ارتباطات و افکار عمومی» تدوین شده است.
