بررسی تاریخ روزنامه‌نگاری برای کودکان نشان می‌دهد بسیاری از این نشریات از موضعی بالا با کودکان صحبت می‌کنند.
به گزارش خبرگزاری مهر، علی اکبر قاضی‌زاده مدرس علوم ارتباطات و روزنامه‌نگاری در همایش علمی بررسی مسایل مطبوعات کودک و نوجوان با اشاره به تاریخچه روزنامه‌نگاری کودک در ایران گفت: در جوامعی مانند ما در مورد حساسیت کودکان بسیار صحبت می‌شود اما در عمل کسی نمی‌داند چه کاری باید انجام دهد. هنوز عده‌ای، بچه‌ها را موجوداتی کم‌عقل می‌دانند در صورتی که آنها گیراترین ذهنها را دارند و این مسئله‌ای است که اغلب از آن غفلت می‌شود.
وی اظهار داشت: اولین نشریه خاص کودکان سال 1715 میلادی (دوره بین صفویه و نادر شاه) در انگلستان منتشر شد، در حالی که ایران در سال 1216 شمسی برای اولین بار صاحب نشریه شد. 70 سال مطبوعات در انحصار دولت بود و فقط دربار قاجار اجازه انتشار مطبوعات را داشت.
این استاد دانشگاه در مورد مطبوعات ویژه کودکان گفت: سالهای بسیاری هیچ تلاشی برای انتشار خواندنیهای خاص برای بچه‌ها دیده نمی‌شد. کوششهایی که در این زمینه از دوره رضاشاه صورت گرفت هم وابسته به دولت بود و اغلب آنها را هم ترجمه از کتابهای غیر ایرانی و نامناسب برای ایرانیها تشکیل می‌داد.
قاضی‌زاده ادامه داد: عباس یمینی شریف و ابراهیم بنی‌احمد دو فرد بسیار تاثیرگذار بودند که سال 1323 شمسی مجله‌ای بسیار آموزنده به نام "بازی کودکان" منتشر کردند. متاسفانه کوششهای بعدی برای بچه‌ها، صمیمیت و هوشمندی کار این دو فرد را نداشتند.
وی افزود: جبار باغچه‌بان خورشید جامعه ما بود و برای بچه‌ها و به خصوص بچه‌های معلول زحمات طاقتفرسایی کشید و سال 1324 نشریه "آلبوم" را منتشر کرد.
قاضی‌زاده در ادامه شرح تاریخ مطبوعات کودکان به مجلات "اطلاعات کودکان" و "کیهان بچه‌ها" و دیگر مجلات از جمله مجله دولتی "پیک" اشاره کرد و درباره آنها توضیح داد.
