به عقیده یک روزنامهنگار پیشکسوت، انجمن صنفی روزنامهنگاران ایران با تمامی کاستیهای بیش از ظرفیت خود فعالیتکرده است.
به گزارش ایلنا، علیاکبر قاضیزاده گفت: هماکنون روزنامهنگاران نسبت به سایر اقشار و گروه های جامعه کمتر به صنف خود توجه میکنند از این رو هر تشکلی که بتواند از نظر صنفی به روزنامهنگاران خدمت ارائه کند جای حمایت و پشتیبانی دارد.
وی گفت: روزنامهنگاران معاصر ایران با وجود داشتن سندیکا و انجمن صنفی در قبل و بعد از انقلاب هنوز برای وصول حقوق ابتدایی صنفی خود از جمله دستمزد، بیمه وامنیت شغلی دچار مشکل هستند.
به گفته قاضیزاده به غیر از گروه اندکی از روزنامهنگاران که در رسانههای دولتی مشغول به کار هستندحقوق سایرین پایین است.
این استاد دانشگاه افزود: این در شرایطی است که همچنان جوانان و علاقهمندان زیادی از مراکز دانشگاهی آموزشی وارد این حرفه میشوند.
قاضیزاده با بیان اینکه ازدوران مشروطه تاکنون روزنامهنگاران در صف نخست قربانیان تحولات سیاسی قرار داشتهاندگفت: هیچگاه نتوانستیم یک تشکل صنفی که بدون گرایش سیاسی از اهالی مطبوعات دفاع کند تشکیل دهیم.