خبرگزاری ایسنا - از پیامک خبری نیست؟ برقراری مجدد سیستم پیامک در تهران کی امکانپذیر میشود؟ آیا استفاده از این سرویس را باید فراموش کنیم؟ اینها سوالاتی است که هرروز بسیاری از مشترکان تهرانی از من به عنوان خبرنگار حوزه ارتباطات میپرسند و من در پاسخ، با استناد به سخنان تنها مرجع پاسخگو که همان روابط عمومی شرکت مخابرات ایران باشد، میگویم "مشخص نیست".
سامانه ارسال پیام کوتاه که از شب قبل از انتخابات ریاست جمهوری در 22 خردادماه 88 بدون اطلاع قبلی قطع و در این فاصله پس از چند روزی وصل شدن در عصر چهارشنبه 10 تیرماه 88، در شب میلاد حضرت امیرالمومنین علی (ع) - دوشنبه 15 تیرماه - دوباره قطع شد و مسوولان مخابرات مشکل فنی را موجب بروز مجدد مشکل دانستند، تا امروز در شهر تهران قطع باقیمانده است و میتوان گفت رکورد طولانیترین دوره قطعی این سیستم به نام ایران ثبت شده است که بنا بر برخی شنیدهها، دستکم تا پس از روز 30 تیرماه آتی ادامه مییابد.
از دلایلی که به طورغیررسمی برای علت این قطعی از سوی مسوولان مختلف سیاسی یا مخابراتی کشور شنیده شد، یا اظهار نظرهای غیرکارشناسانه و شایعات مطرح شده در این دوران، یا ضررهای میلیاردی مخابرات که البته به گفته خودشان ضرر بواسطه تماسهای جایگزین پیامکهای مشترکان جبران میشود که بگذریم، نکته قابل توجه به غیر از فقدان اطلاعرسانی شفاف مسوولان وزارت ارتباطات و شرکت مخابرات درباره علت قطعی، عدم عذرخواهی رسمی آنان از مشترکان بود که حق داشتند بدانند چرا نباید از خدمات ارتباطی بهره بگیرند.
میتوان گفت، تنها اظهار نظر رسمی در این حوزه سخنان مدیرکل روابط عمومی شرکت مخابرات ایران بود که در ابتدای آغاز دوران قطعی به ایسنا اظهار کرد: "تیمی در حال بررسی دلایل اختلال در شبکه SMS است و نتیجه پس از مشخص شدن و بررسی اعلام میشود" که البته نتیجهای تاکنون اعلام نشده است!
میزان ضرر ناشی از این قطعی و اینکه این موضوع تاثیری بر کاهش سهام مخابرات داشته است، طی روزهای گذشته به بحثهای رسانهیی تبدیل شد و بر آوردهای مختلف تقریبی از میزان خسارت برای اپراتورها اعلام شد. اما در این میان، ضررهای مادی و البته معنوی مشترکان نیز مقولهی مهمی است که شاید نتوان برآورد مشخصی از آن یا مرجعی برای امکان پیگیریاش سراغ داشت.
مدیر عامل شرکت مخابرات ایران درباره تاثیر قطعی سیستم پیامکها بر کاهش درآمد مخابرات به ایسنا گفته بود: مخابرات از بابت پیامکها درآمد اضافی داشته که حالا ندارد و از طرفی از بابت آنچه که از بودجه و درآمد از ابتدا تنظیم کرده و جزئیات آن را از بابت مکالمه، GPRS یا پیامک و غیره مشخص میکنیم عقب نیستیم و سه دوازدهم آن محقق شده است.
در برخی اظهار نظرها عنوان شد که شاید قطع سیستم پیامک، تاثیر نامناسبی بر کسب و کار و فعالیتهایی مانند اطلاعرسانی بانکها داشته باشند که با پیامک ارتباط خاصی دارند، در هر صورت مردم حق دارند بدانند چرا شرکت مخابرات و وزارت ارتباطات و فنآوری اطلاعات علت اصلی قطعی را بیان نکرد و آیا ممکن است مسوولان مربوطه از این مساله بیاطلاع باشند؟ و اینکه حقوق اولیه مشترکان درباره دانستن علت عدم سرویسدهی و اینکه تا چه زمان این سرویس ارایه نخواهد شد چه میشود؟ در کنار این موضوع، بحث قطع شدن گاه بهگاه کل سیستم تلفن همراه در مناطقی خاص و محدود شدن استفاده از ایمیل و اینترنت هم که جای خود دارد.
جملاتی مانند "رسانهها پل ارتباطی میان مسوولان و مردم جامعه"، "مطبوعات رکن چهارم دموکراسی هستند" و "رسانهها چشم بینای جامعه و تاثیرگذارترین گروههای مرجع در جوامع توسعهیافته به شمار میآیند که وظیفهی نظارت و بررسی امور را در جوامع برعهده دارند" را بارها از مسوولان امر و کارشناسان شنیدهایم؛ اما موضوع پیامک به گونهای این موضوع را زیر سوال برد و این سوال همچنان وجود دارد که مسوولان در عمل تا چه حد به آن اعتقاد دارند و خود را تا کجا به پاسخگویی به افکار عمومی از کانال رسانهها ملزم میدانند؟